فرایندی روان‌شناختی با آوردن توجه به تجربه زمان حال بدون قضاوت است.
بهوشیاری ترجمه واژه هندی “ساتی” به معنای آگاهی، توجه و به یاد آوردن است. با روش‌های درمانی بهوشیاری با توجه به آنچه در درون و اطراف اتفاق می‌افتد، می‌توانیم خود را از اشتغال ذهنی و هیجانات آزاردهنده رها کنیم و با هدایت دوباره توجه، به جای کنترل کردن یا سرکوب کردن هیجانات شدید، می‌توانیم آن‌ها را تنظیم کنیم. در بهوشیاری یادآوری به معنای مرور گذشته نیست؛ بلکه منظور از یادآوری، تذکر به خود برای آگاه بودن است. هدف از بهوشیاری، حذف رنج بی‌فایده از طریق ایجاد بینش است؛
بنابراین، بهوشیاری، توجه هدفمند به لحظه حال با شفقت، کنجکاوی، و پذیرش است.